Klaus Schwab, geboren in Ravensburg in 1938, is een kind van Adolf Hitler’s Duitsland, een politiestaatregime gebouwd op angst en geweld, op hersenspoeling en controle, op propaganda en leugens, op industrialisatie en eugenetica, op ontmenselijking en ‘desinfectie’, op een huiveringwekkende en grandioze visie van een “nieuwe orde” die duizend jaar zou duren.
By WinterOak, Translation Zeepertje.
(English, German, Italian version below)
Download PDF “The Great Reset” hier.(Check uw download map)
Schwab lijkt zijn leven te hebben gewijd aan het opnieuw uitvinden van die nachtmerrie en om te proberen er een realiteit van te maken, niet alleen voor Duitsland, maar voor de hele wereld.
Erger nog, zoals zijn eigen woorden keer op keer bevestigen, is zijn technocratische fascistische visie ook een verwrongen transhumanistische visie, die mensen met machines zal laten samensmelten tot ‘merkwaardige mengsels van digitaal en analoog leven’, die ons lichaam zullen besmetten met ‘ Smart Dust ”en waarin de politie blijkbaar onze hersenen kan lezen.
En, zoals we zullen zien, gebruiken hij en zijn handlangers de Covid-19-crisis om democratische verantwoordingsplicht te omzeilen, oppositie te negeren, hun agenda te versnellen en deze tegen onze wil aan de rest van de mensheid op te leggen in wat hij noemt een
“Grote Reset ”
Schwab is natuurlijk geen nazi in de klassieke zin, noch nationalist, noch antisemiet, zoals blijkt uit de Dan David-prijs van $ 1 miljoen die hij in 2004 door Israël ontving.
Maar het fascisme van de 21e eeuw heeft verschillende politieke vormen gevonden waarmee het zijn kernproject van het hervormen van de mensheid naar het kapitalisme kan voortzetten met overduidelijk autoritaire middelen.
Dit nieuwe fascisme wordt vandaag naar voren gebracht onder het mom van mondiaal bestuur, bioveiligheid, het ‘nieuwe normaal’, de ‘New Deal voor de natuur’ en de ‘vierde industriële revolutie’.
Schwab, de tachtigjarige oprichter en uitvoerend voorzitter van het World Economic Forum, zit in het midden van deze matrix als een spin op een gigantisch web.
Het oorspronkelijke fascistische project, in Italië en Duitsland, ging helemaal over een fusie van staat en zaken.
Terwijl het communisme de overname van het bedrijfsleven en de industrie door de overheid voor ogen heeft, wat – theoretisch! – handelt in het belang van het volk, het fascisme ging helemaal over het gebruik van de staat om de belangen van de rijke elite te beschermen en te bevorderen.
Schwab zette deze aanpak voort in een gedenazificeerde context na de Tweede Wereldoorlog, toen hij in 1971 het European Management Forum oprichtte, dat jaarlijkse bijeenkomsten hield in Davos in Zwitserland.
Hier promootte hij zijn ideologie van ‘stakeholder’-kapitalisme, waarbij bedrijven in nauwere samenwerking met de overheid werden gebracht.
“Stakeholder capitalism” wordt door Forbes business magazine omschreven als “het idee dat een bedrijf zich richt op het voldoen aan de behoeften van al zijn stakeholders: klanten, werknemers, partners, de gemeenschap en de samenleving als geheel”.
Zelfs in de context van een bepaald bedrijf is het steevast een lege huls. Zoals het Forbes-artikel opmerkt, betekent dit eigenlijk alleen dat “bedrijven privé kunnen doorgaan met het scheppen van geld aan hun aandeelhouders en leidinggevenden, terwijl ze een publiek front van uitmuntende sociale gevoeligheid en voorbeeldig altruïsme behouden”.
Maar in een algemene sociale context is het concept van de belanghebbende zelfs nog schandelijker, waarbij elk idee van democratie, heerschappij door het volk, ten gunste van heerschappij door bedrijfsbelangen wordt verworpen.
De samenleving wordt niet langer beschouwd als een levende gemeenschap, maar als een bedrijf waarvan de winstgevendheid het enige geldige doel van menselijke activiteit is.
Schwab zette deze agenda al in 1971 uiteen in zijn boek Moderne Unternehmensführung im Maschinenbau (Modern Enterprise Management in Mechanical Engineering), waar zijn gebruik van de term ‘stakeholders’ (die Interessenten) in feite mensen opnieuw definieerde, niet als burgers, vrije individuen of leden. van gemeenschappen, maar als secundaire deelnemers in een enorme commerciële onderneming.
Het doel van ieders leven was “om groei en welvaart op lange termijn te bereiken” voor deze onderneming – met andere woorden, om de rijkdom van de kapitalistische elite te beschermen en te vergroten.
Dit werd allemaal nog duidelijker in 1987, toen Schwab zijn European Management Forum hernoemde tot World Economic Forum.
Het WEF beschrijft zichzelf op zijn eigen website als “het wereldwijde platform voor publiek-private samenwerking”, met bewonderaars die beschrijven hoe het “partnerschappen creëert tussen zakenlieden, politici, intellectuelen en andere leiders van de samenleving om belangrijke kwesties op het gebied van wereldwijde agenda ‘. ”
De “partnerschappen” die het WEF creëert, zijn bedoeld om de democratie te vervangen door een mondiaal leiderschap van zorgvuldig geselecteerde en niet-gekozen individuen wiens plicht het is niet om het publiek te dienen, maar om de regel van de 1% op te leggen aan dat publiek met zo min mogelijk inmenging van de rest van ons mogelijk.
In de boeken die Schwab voor openbare consumptie schrijft, drukt hij zichzelf uit in de clichés met twee gezichten van corporate spin en greenwashing.
Dezelfde holle termen worden keer op keer voorgeschoteld. In Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution: A Guide to Building a Better World spreekt Schwab over “de inclusie van belanghebbenden en de verdeling van voordelen” en over “duurzame en inclusieve partnerschappen” die ons allemaal zullen leiden naar een “inclusieve, duurzame en welvarende toekomst ”! (1)
De echte motivatie achter dit ‘stakeholderkapitalisme’ is dat hij nog steeds meedogenloos promootte op de WEF-conferentie in Davos in 2020, namelijk winst en uitbuiting.
Zo schrijft Schwab in zijn boek The Fourth Industrial Revolution uit 2016 over de Uberisering van werk en de daaruit voortvloeiende voordelen voor bedrijven, met name snelgroeiende start-ups in de digitale economie: “Aangezien menselijke cloudplatforms werknemers classificeren als zelfstandige, ze zijn – voorlopig – vrij van de verplichting om minimumloon, werkgeversbelasting en sociale uitkeringen te betalen ”. (2)
Dezelfde kapitalistische ongevoeligheid komt naar voren in zijn houding ten opzichte van mensen die het einde van hun werkende leven naderen en een welverdiende rust nodig hebben: bijdragen aan de beroepsbevolking (een economische noodzaak die veel economische voordelen heeft), daalt de bevolking in de werkende leeftijd terwijl het percentage afhankelijke ouderen toeneemt ”. (3)
Alles in deze wereld wordt gereduceerd tot economische uitdagingen, economische imperatieven en economische voordelen voor de heersende kapitalistische klasse.
De mythe van de vooruitgang wordt al lang door de 1% gebruikt om mensen te overtuigen de technologieën te accepteren die zijn ontworpen om ons uit te buiten en te controleren, en Schwab speelt hierop in door te verklaren dat ‘de vierde industriële revolutie een belangrijke bron van hoop is om de klim in menselijke ontwikkeling die heeft geresulteerd in een dramatische toename van de kwaliteit van leven voor miljarden mensen sinds 1800 ”. (4)
Hij zegt enthousiast: ‘Hoewel het misschien niet zo belangrijk aanvoelt voor degenen onder ons die dagelijks een reeks kleine maar belangrijke aanpassingen aan het leven meemaken, is het geen kleine verandering – de vierde industriële revolutie is een nieuw hoofdstuk in de menselijke ontwikkeling, op een vergelijkbaar met de eerste, tweede en derde industriële revolutie, en opnieuw gedreven door de toenemende beschikbaarheid en interactie van een reeks buitengewone technologieën ”. (5)
Maar hij is zich er terdege van bewust dat technologie niet ideologisch neutraal is, zoals sommigen graag beweren. Technologieën en samenlevingen vormen elkaar, zegt hij. “Technologieën zijn tenslotte verweven met hoe we dingen weten, hoe we beslissingen nemen en hoe we over onszelf en elkaar denken. Ze zijn verbonden met onze identiteit, wereldbeelden en mogelijke toekomsten. Van nucleaire technologieën tot de ruimterace, smartphones, sociale media, auto’s, medicijnen en infrastructuur – de betekenis van technologieën maakt ze politiek. Zelfs het concept van een ‘ontwikkelde’ natie berust impliciet op de acceptatie van technologieën en wat deze voor ons betekenen, economisch en sociaal ”. (6)
Technologie, voor de kapitalisten erachter, ging nooit over sociaal welzijn, maar puur over winst, en Schwab maakt duidelijk dat hetzelfde geldt voor zijn vierde industriële revolutie.
Hij zegt enthousiast: “De technologieën van de Vierde Industriële Revolutie zijn echt disruptief – ze zetten bestaande manieren van voelen, berekenen, organiseren, handelen en leveren op hun kop. Ze vertegenwoordigen geheel nieuwe manieren om waarde te creëren voor organisaties en burgers ”. (7)
Voor het geval dat de betekenis van ‘waarde creëren’ niet duidelijk was, geeft hij enkele voorbeelden: ‘Drones vertegenwoordigen een nieuw type kostenbesparende medewerker die onder ons werkt en banen uitvoert waarbij ooit echte mensen betrokken waren’ (8) en ‘het gebruik van ooit -smarter-algoritmen zorgen voor een snelle verhoging van de productiviteit van werknemers – bijvoorbeeld door het gebruik van chatbots om ‘live chat’-ondersteuning voor klantinteracties te verbeteren (en in toenemende mate te vervangen) ”. (9)
Schwab gaat dieper in op de kostenbesparende, winstverhogende wonderen van zijn “brave new world” in The Fourth Industrial Revolution.
Hij legt uit: “Eerder dan de meesten verwachten, kan het werk van beroepen die zo verschillend zijn als advocaten, financiële analisten, artsen, journalisten, accountants, verzekeraars of bibliothecarissen, gedeeltelijk of volledig geautomatiseerd zijn …
“De technologie vordert zo snel dat Kristian Hammond, medeoprichter van Narrative Science, een bedrijf gespecialiseerd in het automatisch genereren van verhalen, voorspelt dat tegen het midden van de jaren 2020 90% van het nieuws zou kunnen worden gegenereerd door een algoritme, waarvan de meeste zonder enige vorm van menselijke tussenkomst (afgezien van het ontwerp van het algoritme natuurlijk) ”. (10)
Het is deze economische noodzaak die Schwabs enthousiasme inspireert voor “een revolutie die de manier waarop we leven, werken en met elkaar omgaan fundamenteel verandert”. (11)
Schwab wordt lyrisch over de 4IR, die volgens hem “anders is dan alles wat de mensheid eerder heeft meegemaakt”. (12)
Hij dweept enthousiast: “Overweeg de onbegrensde mogelijkheden om miljarden mensen verbonden te hebben via mobiele apparaten, wat leidt tot ongekende verwerkingskracht, opslagmogelijkheden en toegang tot kennis. Of denk aan de onthutsende samenloop van opkomende technologische doorbraken, die uiteenlopende gebieden bestrijken, zoals kunstmatige intelligentie (AI), robotica, het internet der dingen (IoT), autonome voertuigen, 3D-printen, nanotechnologie, biotechnologie, materiaalkunde, energieopslag en quantum computing, om er maar een paar te noemen. Veel van deze innovaties staan nog in de kinderschoenen, maar ze bereiken al een keerpunt in hun ontwikkeling omdat ze op elkaar voortbouwen en elkaar versterken in een fusie van technologieën in de fysieke, digitale en biologische wereld ”. (13)
Hij kijkt ook uit naar meer online onderwijs, met “het gebruik van virtuele en toenemende reality” om “onderwijsresultaten drastisch te verbeteren” (14), naar sensoren die “geïnstalleerd zijn in huizen, kleding en accessoires, steden, transport- en energienetwerken” (15 ) en naar slimme steden, met hun allerbelangrijkste “dataplatforms”. (16)
“Alle dingen worden slim en verbonden met internet”, zegt Schwab, en dit geldt ook voor dieren, aangezien “sensoren die in vee zijn aangesloten, met elkaar kunnen communiceren via een mobiel telefoonnetwerk”. (17)
Hij houdt van het idee van “slimme celfabrieken” die “de versnelde generatie van vaccins” (18) en “big data-technologieën” mogelijk zouden kunnen maken. (19)
Deze, zo verzekert hij ons, zullen “nieuwe en innovatieve manieren bieden om burgers en klanten van dienst te zijn” (20) en we zullen moeten stoppen met het maken van bezwaar tegen bedrijven die profiteren van het gebruiken en verkopen van informatie over elk aspect van ons persoonlijk leven.
“Vertrouwen opbouwen in de gegevens en algoritmen die worden gebruikt om beslissingen te nemen, is essentieel”, benadrukt Schwab. “De zorgen van burgers over privacy en het afleggen van verantwoording in zakelijke en juridische structuren zullen aanpassingen in het denken vereisen”. (21)
Uiteindelijk is het duidelijk dat al deze technologische opwinding puur draait om winst, of ‘waarde’ zoals Schwab het liever noemt in zijn 21e-eeuwse bedrijfsnieuws.
Blockchaintechnologie zal dus fantastisch zijn en “een explosie van verhandelbare activa veroorzaken, aangezien allerlei soorten waarde-uitwisseling op de blockchain kunnen worden gehost”. (22)
Het gebruik van gedistribueerde grootboektechnologie, voegt Schwab toe, “zou de drijvende kracht kunnen zijn achter enorme waardestromen in digitale producten en diensten, waardoor veilige digitale identiteiten worden geboden die nieuwe markten toegankelijk kunnen maken voor iedereen die met internet is verbonden”. (23)
In het algemeen is het belang van de 4IR voor de heersende zakenelite dat het “geheel nieuwe bronnen van waarde zal creëren” (24) en “zal leiden tot ecosystemen van waardecreatie die onmogelijk voor te stellen zijn met een mentaliteit die vastzit in de derde industriële wereld. Revolutie”. (25)
De technologieën van de 4IR, uitgerold via 5G, vormen een ongekende bedreiging voor onze vrijheid, zoals Schwab toegeeft: “De instrumenten van de vierde industriële revolutie maken nieuwe vormen van toezicht en andere controlemiddelen mogelijk die indruisen tegen gezonde, open samenlevingen“. (26)
Maar dit weerhoudt hem er niet van om ze in een positief daglicht te stellen, zoals wanneer hij verklaart dat “de openbare criminaliteit waarschijnlijk zal afnemen als gevolg van de convergentie van sensoren, camera’s, AI en gezichtsherkenningssoftware“. (27)
Hij beschrijft met enig genoegen hoe deze technologieën “kunnen binnendringen in de tot dusverre persoonlijke ruimte van onze geest, onze gedachten lezen en ons gedrag beïnvloeden”. (28)
Schwab voorspelt: “Naarmate de capaciteiten op dit gebied verbeteren, zal de verleiding voor wetshandhavingsinstanties en rechtbanken toenemen om technieken te gebruiken om de waarschijnlijkheid van criminele activiteiten te bepalen, schuld te beoordelen of zelfs mogelijk herinneringen rechtstreeks uit de hersenen van mensen op te halen. Zelfs het overschrijden van een landsgrens kan op een dag een gedetailleerde hersenscan inhouden om het veiligheidsrisico van een persoon te beoordelen ”. (29)
Er zijn momenten waarop de WEF-chef zich laat meeslepen door zijn passie voor een sci-fi toekomst waarin “lange afstanden bemande ruimtevaart en kernfusie alledaags zijn” (30) en waarin “het volgende trending businessmodel” iemand zou kunnen betrekken “De toegang tot zijn of haar gedachten inruilen voor de tijdbesparende optie om een bericht op sociale media te typen door alleen te denken“. (31)
Praten over “ruimtetoerisme” onder de titel “De vierde industriële revolutie en de laatste grens” (32) is bijna grappig, evenals zijn suggestie dat “een wereld vol drones een wereld vol mogelijkheden biedt”. (33)
Maar hoe verder de lezer vordert in de wereld die in de boeken van Schwab wordt afgebeeld, hoe minder lachwekkend het allemaal lijkt.
De waarheid is dat deze zeer invloedrijke figuur, in het centrum van de nieuwe wereldorde die momenteel wordt gevestigd, een door en door transhumanist is die droomt van een einde aan natuurlijk, gezond menselijk leven en gemeenschap.
Schwab herhaalt dit bericht keer op keer, alsof hij er zeker van wil zijn dat we naar behoren zijn gewaarschuwd.
“De verbijsterende innovaties die werden veroorzaakt door de vierde industriële revolutie, van biotechnologie tot AI, herdefiniëren wat het betekent om mens te zijn” (34), schrijft hij.
“De toekomst zal ons begrip van wat het betekent om mens te zijn uitdagen, zowel vanuit biologisch als vanuit sociaal oogpunt”. (35)
“De vooruitgang in neurotechnologieën en biotechnologieën dwingt ons nu al af te vragen wat het betekent om mens te zijn”. (36)
Hij beschrijft het in meer detail in Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution: “De technologieën van de vierde industriële revolutie zullen niet stoppen om deel uit te maken van de fysieke wereld om ons heen – ze zullen een deel van ons worden. Sommigen van ons hebben inderdaad al het gevoel dat onze smartphones een verlengstuk van onszelf zijn geworden. De huidige externe apparaten – van draagbare computers tot virtual reality-headsets – zullen vrijwel zeker implanteerbaar worden in ons lichaam en onze hersenen. Exoskeletten en protheses zullen onze fysieke kracht vergroten, terwijl vooruitgang in neurotechnologie onze cognitieve vaardigheden verbetert. We zullen beter in staat worden om onze eigen genen en die van onze kinderen te manipuleren. Deze ontwikkelingen roepen diepgaande vragen op: waar trekken we de grens tussen mens en machine? Wat betekent het om mens te zijn? ” (37)
Een hele sectie van dit boek is gewijd aan het thema “Altering the Human Being“. Hier kwijlt hij over “het vermogen van nieuwe technologieën om letterlijk een deel van ons te worden” en roept hij een cyborg-toekomst op met “merkwaardige mengsels van digitaal en analoog leven die onze eigen aard opnieuw zullen definiëren”. (38)
Hij schrijft: “Deze technologieën werken binnen onze eigen biologie en veranderen de manier waarop we met de wereld omgaan. Ze zijn in staat om de grenzen van lichaam en geest te overschrijden, onze fysieke vermogens te verbeteren en zelfs een blijvende invloed op het leven zelf te hebben ”. (39)
Geen enkele overtreding lijkt te ver te gaan voor Schwab, die droomt van “actieve implanteerbare microchips die de huidbarrière van ons lichaam doorbreken”, “slimme tatoeages”, “biologische computers” en “op maat ontworpen organismen”. (40)
Hij is verheugd te kunnen melden dat “sensoren, geheugenschakelaars en circuits kunnen worden gecodeerd in gewone menselijke darmbacteriën”, (41) dat “Smart Dust, reeksen volledige computers met antennes, elk veel kleiner dan een zandkorrel, zich nu zelf kunnen organiseren in het lichaam ‘en dat’ geïmplanteerde apparaten waarschijnlijk ook zullen helpen om gedachten over te brengen die normaal gesproken mondeling worden uitgedrukt via een ‘ingebouwde’ smartphone, en mogelijk onuitgesproken gedachten of stemmingen door hersengolven en andere signalen te lezen ‘. (42)
“Synthetische biologie” is daar aan de horizon in Schwabs 4IR-wereld, waardoor de technocratische kapitalistische heersers van de wereld “het vermogen krijgen om organismen aan te passen door DNA te schrijven“. (43)
Het idee van neurotechnologieën, waarbij mensen volledig kunstmatige herinneringen in de hersenen geïmplanteerd zullen hebben, is genoeg om sommigen van ons flauw misselijk te maken, net als “het vooruitzicht om onze hersenen met VR te verbinden via corticale modems, implantaten of nanobots”. (44)
Het is van weinig troost om te leren dat dit alles – natuurlijk! – in het grotere belang is van het kapitalistische winstbejag, aangezien het “nieuwe industrieën en systemen voor waardecreatie inluidt” en “een kans vertegenwoordigt om geheel nieuwe waardestelsels te creëren in de Vierde Industriële Revolutie”. (45)
En hoe zit het met “bioprinting van organische weefsels” (46) of de suggestie dat “dieren mogelijk kunnen worden gemanipuleerd om geneesmiddelen en andere vormen van behandeling te produceren”? (47)
Ethische bezwaren, iemand?
Het is allemaal klaarblijkelijk goed voor Schwab, die blij is om aan te kondigen: “De dag waarop koeien worden ontworpen om in hun [sic] melk een bloedstollingselement te produceren, dat hemofiliepatiënten missen, is niet ver weg. Onderzoekers zijn al begonnen met het ontwerpen van de genomen van varkens met als doel organen te kweken die geschikt zijn voor menselijke transplantatie ”. (48)
Het wordt nog verontrustender. Sinds het sinistere eugenetica-programma van het nazi-Duitsland waarin Schwab geboren werd, wordt deze wetenschap door de menselijke samenleving als buitenaards beschouwd.
Maar nu voelt hij duidelijk dat de eugenetica aan een heropleving toe is en kondigt hij met betrekking tot genetische bewerking aan: “ Dat het nu veel gemakkelijker is om het menselijk genoom in levensvatbare embryo’s nauwkeurig te manipuleren, betekent dat we waarschijnlijk de komst van designerbaby’s zullen zien. die in de toekomst bepaalde eigenschappen bezitten of die resistent zijn tegen een bepaalde ziekte ”. (49)
In de beruchte transhumanistische verhandeling I, Cyborg uit 2002, voorspelt Kevin Warwick: “Mensen zullen kunnen evolueren door gebruik te maken van de superintelligentie en extra vaardigheden die de machines van de toekomst bieden, door zich bij hen aan te sluiten. Dit alles wijst op de ontwikkeling van een nieuwe menselijke soort, in de sciencefictionwereld bekend als ‘cyborgs’. Het betekent niet dat iedereen een cyborg moet worden. Als je tevreden bent met je toestand als mens, dan kun je blijven zoals je bent. Maar wees gewaarschuwd – net zoals wij mensen jaren geleden splitsten van onze chimpansee-neven, zo zullen cyborgs zich splitsen van mensen. Degenen die als mens blijven, zullen waarschijnlijk een ondersoort worden. Ze zullen in feite de chimpansees van de toekomst zijn ”. (50)
Schwab lijkt in deze bijzonder vernietigende passage uit De Vierde Industriële Revolutie te verwijzen naar dezelfde toekomst van een ‘superieure’ verbeterde kunstmatige transmenselijke elite die zich scheidt van het natuurlijk geboren gepeupel: ‘We staan op de drempel van een radicale systemische verandering die vereist van mensen om zich continu aan te passen. Als gevolg hiervan kunnen we getuige zijn van een toenemende mate van polarisatie in de wereld, gekenmerkt door degenen die verandering omarmen versus degenen die zich ertegen verzetten.
“Hierdoor ontstaat een ongelijkheid die verder gaat dan de eerder beschreven maatschappelijke. Deze ontologische ongelijkheid zal degenen die zich aanpassen scheiden van degenen die zich verzetten – de materiële winnaars en verliezers in alle betekenissen van de woorden. De winnaars kunnen zelfs profiteren van een of andere vorm van radicale menselijke verbetering die wordt gegenereerd door bepaalde delen van de vierde industriële revolutie (zoals genetische manipulatie) waarvan de verliezers zullen worden beroofd. Dit riskeert klassenconflicten en andere botsingen te creëren die we nog niet eerder hebben gezien ”. (51)
Schwab sprak al over een “grote transformatie” in 2016 (52) en is duidelijk vastbesloten om alles te doen wat in zijn niet onaanzienlijke macht ligt om zijn op eugenetica geïnspireerde transhumanistische wereld van kunstgrepen, bewaking, controle en exponentiële winst tot stand te brengen.
Maar zoals blijkt uit zijn verwijzing hierboven naar “klassenconflicten”, maakt hij zich duidelijk zorgen over de mogelijkheid van “maatschappelijk verzet” (53) en hoe vooruitgang te boeken “als technologieën veel weerstand krijgen van het publiek”. (54)
Schwabs jaarlijkse WEF-feestjes in Davos worden al lang beantwoord door antikapitalistische protesten en, ondanks de huidige verlamming van radicaal links, is hij zich terdege bewust van de mogelijkheid van hernieuwd en misschien breder verzet tegen zijn project, met het risico van ‘wrok, angst en politieke weerslag ”. (55)
In zijn meest recente boek geeft hij een historische context, waarbij hij opmerkt dat ‘antiglobalisatie sterk was in de aanloop naar 1914 en tot 1918, en minder in de jaren twintig, maar in de jaren dertig weer oplaaide als gevolg van de grote depressie’ . (56)
Hij merkt op dat in de vroege jaren 2000 “het politieke en maatschappelijke verzet tegen globalisering meedogenloos aan kracht won”, (57) zegt dat “sociale onrust” de afgelopen twee jaar wijdverspreid is geweest over de hele wereld, daarbij verwijzend naar de Gilets Jaunes in Frankrijk en andere bewegingen. , en roept het “sombere scenario” op dat “hetzelfde weer zou kunnen gebeuren”. (58)
Dus hoe moet een eerlijke technocraat zijn favoriete toekomst voor de wereld uitrollen zonder de instemming van het wereldwijde publiek? Hoe kunnen Schwab en zijn miljardairvrienden de rest van ons hun favoriete samenleving opleggen?
Een antwoord is de meedogenloze propaganda voor hersenspoeling die wordt geproduceerd door de massamedia en de academische wereld die eigendom zijn van de 1% elite – wat ze graag “een verhaal” noemen.
Voor Schwab weerspiegelt de onwil van de meerderheid van de mensheid om aan boord van zijn 4IR-express te springen de tragedie dat ‘de wereld een consistent, positief en gemeenschappelijk verhaal mist dat de kansen en uitdagingen schetst van de vierde industriële revolutie, een verhaal dat essentieel is als we er zijn om een diverse reeks individuen en gemeenschappen te versterken en een populaire reactie tegen de fundamentele veranderingen die aan de gang zijn te vermijden ”. (59)
Hij voegt eraan toe: “Het is daarom van cruciaal belang dat we aandacht en energie steken in samenwerking met meerdere belanghebbenden over academische, sociale, politieke, nationale en industriële grenzen heen. Deze interacties en samenwerkingen zijn nodig om positieve, gemeenschappelijke en hoopvolle verhalen te creëren, waardoor individuen en groepen uit alle delen van de wereld kunnen deelnemen aan en profiteren van de voortdurende transformaties ”. (60)
Een van deze “verhalen” maakt de redenen duidelijk waarom 4IR-technologie zo snel mogelijk overal ter wereld moet worden geïnstalleerd.
Schwab is gefrustreerd dat “meer dan de helft van de wereldbevolking – ongeveer 3,9 miljard mensen – nog steeds geen toegang heeft tot internet”, (61), waarbij 85% van de bevolking van ontwikkelingslanden offline blijft en daardoor onbereikbaar is, vergeleken met 22% in de ontwikkelde wereld.
Het eigenlijke doel van de 4IR is om deze populaties te exploiteren voor winst via mondiaal techno-imperialisme, maar dat kan natuurlijk niet worden vermeld in het propaganda “verhaal” dat nodig is om het plan te verkopen.
In plaats daarvan moet hun missie worden gepresenteerd, zoals Schwab zelf doet, als een poging om “technologieën en systemen te ontwikkelen die dienen om economische en sociale waarden zoals inkomen, kansen en vrijheid te verdelen onder alle belanghebbenden”. (62)
Hij stelt zich vroom op als een bewaker van ontwaakte liberale waarden en verklaarde: “Inclusief denken gaat verder dan denken over armoede of gemarginaliseerde gemeenschappen als een dwaling – iets dat we kunnen oplossen. Het dwingt ons te beseffen dat ‘onze privileges zich op dezelfde kaart bevinden als hun lijden’. Het gaat verder dan inkomen en rechten, hoewel deze belangrijk blijven. In plaats daarvan vergroten de inclusie van belanghebbenden en de verdeling van voordelen de vrijheden voor iedereen ”. (63)
Dezelfde techniek, van een nep “verhaal”, ontworpen om goeddenkende burgers voor de gek te houden om een imperialistisch kapitalistisch plan te steunen, is op grote schaal gebruikt met betrekking tot klimaatverandering.
Schwab is natuurlijk een grote fan van Greta Thunberg, die na haar one-girl-protest in Stockholm nog maar net van de stoep was opgestaan, voordat ze werd meegenomen om het WEF in Davos toe te spreken.
Hij is ook een voorstander van de voorgestelde wereldwijde New Deal for Nature, met name via Voice for the Planet, die in 2019 op het WEF in Davos werd gelanceerd door de Global Shapers, een jeugdverzorgingsorganisatie opgericht door Schwab in 2011 en treffend beschreven door onderzoeksjournalist Cory Morningstar als “een groteske vertoning van bedrijfsmisdrijven vermomd als goed”.
In zijn 2020-boek legt Schwab eigenlijk uit hoe nep “jeugdactivisme” wordt gebruikt om zijn kapitalistische doelen te bevorderen.
Hij schrijft in een opmerkelijk openhartige passage: “Jeugdactivisme neemt wereldwijd toe en wordt gerevolutioneerd door sociale media die de mobilisatie in een mate verhogen die voorheen onmogelijk zou zijn geweest. Het neemt veel verschillende vormen aan, variërend van niet-geïnstitutionaliseerde politieke deelname tot demonstraties en protesten, en behandelt kwesties die uiteenlopen van klimaatverandering, economische hervormingen, gendergelijkheid en LGBTQ-rechten. De jonge generatie staat stevig in de voorhoede van sociale verandering. Het lijdt weinig twijfel dat het de katalysator zal zijn voor verandering en een bron van kritiek momentum voor de Grote Reset ”. (64)
In feite is de ultra-industriële toekomst die Schwab voorstelt natuurlijk alles behalve groen. Hij is niet in de natuur geïnteresseerd, maar in ‘natuurlijk kapitaal’ en ‘het stimuleren van investeringen in groene en sociale frontiermarkten’. (65)
Vervuiling betekent winst en milieucrisis is gewoon weer een zakelijke kans, zoals hij uiteenzet in The Fourth Industrial Revolution: zowel kosten als vervuiling zinken naar winstgevende faciliteiten voor het afvangen en gebruiken van koolstof. Nog belangrijker is dat het bedrijven, regeringen en burgers zal helpen bewuster te worden van en betrokken te raken bij strategieën om actief natuurlijk kapitaal te regenereren, waardoor intelligent en regeneratief gebruik van natuurlijk kapitaal mogelijk wordt gemaakt om duurzame productie en consumptie te sturen en ruimte te geven aan het herstel van de biodiversiteit in bedreigde gebieden. ”. (66)
Schwabs ‘oplossingen’ voor de hartverscheurende schade die het industriële kapitalisme aan onze natuurlijke wereld toebrengt, houdt meer van hetzelfde gif in, alleen dan erger.
Geo-engineering is een van zijn favorieten: “Voorstellen zijn onder meer het installeren van gigantische spiegels in de stratosfeer om de zonnestralen af te buigen, het chemisch zaaien van de atmosfeer om regen te laten toenemen en de inzet van grote machines om kooldioxide uit de lucht te verwijderen”. (67)
En hij voegt eraan toe: “Er worden momenteel nieuwe benaderingen bedacht door de combinatie van technologieën van de Vierde Industriële Revolutie, zoals nanodeeltjes en andere geavanceerde materialen”. (68)
Net als alle bedrijven en pro-kapitalistische ngo’s die de bedreigde New Deal for Nature steunen, is Schwab volkomen en diep ongroen.
Voor hem omvat de ‘ultieme mogelijkheid’ van ‘schone’ en ‘duurzame’ energie kernfusie (69) en hij kijkt uit naar de dag dat satellieten ‘de planeet zullen bedekken met communicatiepaden die zouden kunnen helpen om de meer dan 4 miljard mensen met elkaar te verbinden die nog steeds geen online toegang hebben”. (70)
Schwab betreurt ook ten zeerste al die administratieve rompslomp die de ongehinderde opmars van genetisch gemodificeerd voedsel verhindert, en waarschuwt dat ‘mondiale voedselzekerheid echter alleen zal worden bereikt als de regelgeving voor genetisch gemodificeerd voedsel wordt aangepast om de realiteit weer te geven dat genbewerking een nauwkeurig, efficiënte en veilige methode om gewassen te verbeteren ”. (71)
De nieuwe orde die Schwab voor ogen heeft, zal de hele wereld omvatten en daarom is mondiaal bestuur vereist om het op te leggen, zoals hij herhaaldelijk stelt.
Zijn favoriete toekomst “zal alleen tot stand komen door een verbeterd mondiaal bestuur” (72), benadrukt hij. Er is een vorm van effectief mondiaal bestuur (73) nodig.
Het probleem dat we vandaag hebben is dat van een mogelijk “mondiaal ordertekort” (74), beweert hij, onwaarschijnlijk toevoegend dat de WHO-Wereldgezondheidsorganisatie “opgezadeld is met beperkte en slinkende middelen”. (75)
Wat hij eigenlijk zegt is dat zijn 4IR / grote reset-samenleving alleen zal functioneren als hij overal op de planeet gelijktijdig wordt opgelegd, anders “zullen we verlamd raken in onze pogingen om mondiale uitdagingen aan te pakken en erop te reageren”. (76)
Hij geeft toe: “In een notendop: mondiaal bestuur vormt het knooppunt van al deze andere kwesties”. (77)
Dit allesomvattende rijk bedreigt het idee dat een bepaalde bevolking democratisch besluit een andere weg in te slaan. Deze “dreigen geïsoleerd te raken van mondiale normen, waardoor deze landen het risico lopen de achterblijvers van de nieuwe digitale economie te worden”, (78) waarschuwt Schwab.
Elk gevoel van autonomie dat als basis erbij hoort wordt beschouwd als een bedreiging vanuit Schwabs imperialistische perspectief en zal onder de 4IR worden uitgeroeid.
Hij schrijft: “Individuen identificeerden hun leven het meest met een plaats, een etnische groep, een bepaalde cultuur of zelfs een taal. De opkomst van online engagement en een grotere blootstelling aan ideeën uit andere culturen betekent dat identiteiten nu meer vervangbaar zijn dan voorheen… Dankzij de combinatie van historische migratiepatronen en goedkope connectiviteit, worden gezinsstructuren opnieuw gedefinieerd ”. (79)
Echte democratie valt voor Schwab in wezen in dezelfde categorie. Hij weet dat de meeste mensen niet bereidwillig zullen instemmen met plannen om hun leven te vernietigen en hen tot slaaf te maken van een wereldwijd technofascistisch systeem van uitbuiting, dus het is gewoon geen optie om hen een stem te geven in de kwestie.
Dit is de reden waarom het ‘stakeholder’-concept zo belangrijk is voor het project van Schwab. Zoals hierboven besproken, is dit de ontkenning van de democratie, met de nadruk in plaats daarvan op “contact zoeken met belanghebbenden om oplossingen te ontwikkelen”. (80)
Als het publiek, de mensen, in dit proces worden betrokken, is dat slechts op een oppervlakkig niveau. De agenda is al op voorhand opgesteld en de beslissingen zijn achter de schermen genomen.
Schwab geeft dit effectief toe wanneer hij schrijft: “We moeten opnieuw een dialoog tot stand brengen tussen alle belanghebbenden om wederzijds begrip te garanderen dat verder een cultuur van vertrouwen opbouwt tussen regelgevers, niet-gouvernementele organisaties, professionals en wetenschappers. Er moet ook rekening worden gehouden met het publiek, omdat het moet deelnemen aan de democratische vormgeving van biotechnologische ontwikkelingen die de samenleving, individuen en culturen raken ”. (81)
Dus het publiek moet “ook” worden beschouwd, als een bijzaak. Zelfs niet direct geraadpleegd, maar “overwogen”! En de rol van de mensen, de demo’s, zal alleen zijn om “deel te nemen” aan het “vormgeven” van biotechnologische ontwikkelingen. De mogelijkheid dat het publiek zelfs het idee van biotechnologische ontwikkelingen verwerpt, is volledig weggenomen dankzij de opzettelijk ingebouwde aannames van de stakeholderformule.
Dezelfde boodschap wordt geïmpliceerd in de titel van Schwabs conclusie van Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution: “What You Can Do to Shaping the Fourth Industrial Revolution”. (82) De technotirannie kan niet worden uitgedaagd of gestopt, alleen ‘gevormd‘.
Schwab gebruikt de term “systeemleiderschap” om de diep antidemocratische manier te beschrijven waarop de 1% zijn agenda aan ons allen oplegt, zonder ons de kans te geven “nee” te zeggen.
Hij schrijft: “Systeemleiderschap gaat over het cultiveren van een gedeelde visie op verandering – samenwerken met alle belanghebbenden van de mondiale samenleving – en er vervolgens naar handelen om te veranderen hoe het systeem de voordelen levert, en aan wie. Systeemleiderschap vereist actie van alle belanghebbenden, inclusief individuen, bedrijfsleiders, sociale beïnvloeders en beleidsmakers ”. (83)
Hij verwijst naar deze volledige controle van bovenaf als “het systeembeheer van het menselijk bestaan” (84), hoewel anderen misschien de voorkeur geven aan de term “totalitarisme“.
Een van de onderscheidende kenmerken van het historisch fascisme in Italië en Duitsland was haar ongeduld over de ongemakkelijke beperkingen die democratie en politiek liberalisme oplegden aan de heersende klasse (“de natie” in fascistische taal).
Dit alles moest uit de weg worden geruimd om een Blitzkrieg van versnelde “modernisering” mogelijk te maken.
We zien dezelfde geest herleven in Schwabs roep om “agile governance”, waarin hij beweert dat “het tempo van technologische ontwikkeling en een aantal kenmerken van technologieën eerdere beleidsvormingscycli en -processen ontoereikend maken”. (85)
Hij schrijft: “Het idee om bestuursmodellen te hervormen om met nieuwe technologieën om te gaan is niet nieuw, maar de urgentie om dit te doen is veel groter in het licht van de kracht van de opkomende technologieën van vandaag … , flexibiliteit en aanpassingsvermogen van de technologieën zelf en de actoren uit de particuliere sector die ze toepassen ”. (86)
De uitdrukking “bestuursmodellen hervormen om met nieuwe technologieën om te gaan” verraadt het spel hier echt. Net als onder het fascisme moeten sociale structuren opnieuw worden uitgevonden om tegemoet te komen aan de vereisten van het kapitalisme en zijn winstverhogende technologieën.
Schwab legt uit dat zijn ‘agile governance’ (behendig regeren) zou bestaan uit het creëren van zogenaamde beleidslaboratoria – ‘beschermde ruimtes binnen de overheid met een expliciet mandaat om te experimenteren met nieuwe methoden voor beleidsontwikkeling door behendige principes te gebruiken’ – en ‘het aanmoedigen van samenwerking tussen overheden en bedrijven om ‘ontwikkelingszandbakken’ en ‘experimentele testbeds’ tot stand te brengen om regelgeving te ontwikkelen met iteratieve, sectoroverschrijdende en flexibele benaderingen ”. (87)
Voor Schwab is het de rol van de staat om kapitalistische doelen te bevorderen, niet om ze aan enige vorm van controle te onderwerpen. Hoewel hij allemaal voorstander is van de rol van de staat bij het mogelijk maken van een bedrijfsovername van ons leven, is hij minder enthousiast over de regulerende functie ervan, die de instroom van winst in particuliere handen zou kunnen vertragen, en daarom stelt hij zich ‘de ontwikkeling van ecosystemen van particuliere regelgevers die concurreren op markten voor”. (88)
In zijn boek uit 2018 bespreekt Schwab het probleem van vervelende regelgeving en hoe ‘deze grenzen het beste kunnen worden overwonnen‘ in de context van gegevens en privacy.
Hij komt met de suggestie van ‘publiek-private overeenkomsten voor het delen van gegevens in de orde van ‘nood breekt wet‘. Deze treden alleen in werking onder vooraf overeengekomen noodsituaties (zoals een pandemie) en kunnen vertragingen helpen verminderen en de coördinatie van eerstehulpverleners verbeteren, waardoor het delen van gegevens tijdelijk mogelijk is, wat onder normale omstandigheden onwettig zou zijn ”. (89)
Grappig genoeg was er twee jaar later inderdaad een “pandemie” en werden deze “vooraf overeengekomen noodsituaties” werkelijkheid.
Dit had Schwab niet al te veel moeten verrassen, aangezien zijn WEF in oktober 2019 mede-gastheer was geweest van de beruchte Event 201-conferentie, die een model was van een fictieve coronavirus-pandemie.
En hij verspilde weinig tijd met het uitbrengen van een nieuw boek, Covid-19: The Great Reset, geschreven in samenwerking met Thierry Malleret, die de zogenaamde Maandelijkse Barometer runt, ‘een beknopte voorspellende analyse voor particuliere investeerders, wereldwijde CEO’s en opinie- en besluitvormers ”. (90)
Het boek, gepubliceerd in juli 2020, wil “vermoedens en ideeën over hoe de post-pandemische wereld eruit zou kunnen zien en misschien zou moeten zien” naar voren brengen. (91)
Schwab en Malleret geven toe dat Covid-19 “een van de minst dodelijke pandemieën is die de wereld de afgelopen 2000 jaar heeft meegemaakt”, eraan toevoegend dat “de gevolgen van COVID-19 op het gebied van gezondheid en mortaliteit mild zullen zijn in vergelijking met eerdere pandemieën” . (92)
Ze voegen eraan toe: “Het vormt geen existentiële bedreiging, of een schok die decennia lang zijn stempel zal drukken op de wereldbevolking”. (93)
Maar ongelooflijk, deze “milde” ziekte wordt tegelijkertijd gepresenteerd als het excuus voor een ongekende sociale verandering onder de vlag van “The Great Reset”!
En hoewel ze expliciet verklaren dat Covid-19 geen grote “schok” vormt, gebruiken de auteurs herhaaldelijk dezelfde term om de bredere impact van de crisis te beschrijven.
Schwab en Malleret plaatsen Covid-19 in een lange traditie van gebeurtenissen die plotselinge en ingrijpende veranderingen in onze samenlevingen mogelijk hebben gemaakt.
Ze verwijzen specifiek naar de Tweede Wereldoorlog: “De Tweede Wereldoorlog was de ultieme transformationele oorlog, die niet alleen fundamentele veranderingen in de wereldorde en de wereldeconomie teweegbracht, maar ook radicale verschuivingen in sociale opvattingen en overtuigingen met zich meebracht die uiteindelijk de weg effenden voor radicaal nieuwe beleid en sociale contractbepalingen (zoals vrouwen die toetreden tot de beroepsbevolking voordat ze kiezers werden). Er zijn duidelijk fundamentele verschillen tussen een pandemie en een oorlog (die we op de volgende pagina’s in detail zullen bespreken), maar de omvang van hun transformerende kracht is vergelijkbaar. Beide hebben het potentieel om een transformatieve crisis van voorheen onvoorstelbare proporties te worden ”. (94)
Ze sluiten zich ook aan bij veel hedendaagse ‘complottheoretici’ om een directe vergelijking te maken tussen Covid-19 en 9/11: ‘Dit is wat er gebeurde na de terroristische aanslagen van 11 september 2001. Over de hele wereld zijn nieuwe veiligheidsmaatregelen, zoals het gebruik van wijdverspreide camera’s, het eisen van elektronische identiteitskaarten en het in- en uitloggen van medewerkers of bezoekers werd de norm. In die tijd werden deze maatregelen als extreem beschouwd, maar tegenwoordig worden ze overal gebruikt en als ‘normaal‘ beschouwd. (95)
Wanneer een tiran het recht verklaart om over een bevolking te regeren zonder rekening te houden met hun opvattingen, rechtvaardigen ze graag hun dictatuur met de bewering dat ze daar moreel recht op hebben omdat ze ‘verlicht’ zijn.
Hetzelfde geldt voor de door Covid aangewakkerde tirannie van Schwabs grote reset, die het boek categoriseert als ‘verlicht leiderschap’ en toevoegt: ‘Sommige leiders en besluitvormers die al een voortrekkersrol hadden in de strijd tegen klimaatverandering, willen misschien profiteren van de schok die door de pandemie is veroorzaakt om langdurige en bredere veranderingen in het milieu door te voeren. Ze zullen in feite ‘goed gebruik’ maken van de pandemie door de crisis niet te laten verspillen ”. (96)
De mondiale kapitalistische heersende elite heeft zeker haar best gedaan om “te profiteren van de schok die door de paniek is veroorzaakt”, en verzekerde ons allen sinds de allereerste dagen van de uitbraak dat, om een of andere ondoorgrondelijke reden, niets in ons leven ooit de weer hetzelfde zou worden.
Schwab en Malleret zijn onvermijdelijk enthousiast over hun gebruik van de New Normal-framing, ondanks dat ze toegeven dat het virus slechts ‘mild’ was.
“Het is ons beslissende moment”, kraaien ze. “Veel dingen zullen voor altijd veranderen”. “Er zal een nieuwe wereld ontstaan”. “De maatschappelijke onrust die door COVID-19 is ontketend, zal jaren duren, en mogelijk generaties“. “Velen van ons denken na wanneer de zaken weer normaal zullen worden. De korte reactie is: nooit ”. (97)
Ze gaan zelfs zo ver dat ze een nieuwe historische scheiding voorstellen tussen “het pre-pandemische tijdperk” en “de post-pandemische wereld”. (98)
Ze schrijven: “ Er komen radicale veranderingen aan met zulke consequenties dat sommige experts hebben verwezen naar een ‘vóór het coronavirus’ (BC) en ‘na het coronavirus’ (AC) -tijdperk. We zullen verrast blijven door zowel de snelheid als de onverwachte aard van deze veranderingen – aangezien ze met elkaar versmelten, zullen ze tweede-, derde-, vierde- en meer-orde gevolgen, trapsgewijze effecten en onvoorziene resultaten veroorzaken. Door dit te doen, zullen ze een ‘nieuw normaal’ vormen dat radicaal verschilt van degene die we geleidelijk zullen achterlaten. Veel van onze overtuigingen en aannames over hoe de wereld eruit zou kunnen of moeten zien, zullen tijdens dit proces worden vernietigd”. (99)
In 2016 keek Schwab vooruit naar “nieuwe manieren om technologie te gebruiken om gedrag te veranderen” (100) en voorspelde: “De schaal en breedte van de zich ontvouwende technologische revolutie zullen economische, sociale en culturele veranderingen inluiden van zulke fenomenale proporties dat ze zijn bijna niet voor te stellen ”. (101)
Een manier waarop hij had gehoopt dat zijn technocratische agenda zou worden bevorderd, was, zoals we hebben opgemerkt, via de valse ‘oplossingen’ voor klimaatverandering die door neppe groene kapitalisten werden voorgesteld.
Onder de titel “milieu-reset” stellen Schwab en Malleret: “Op het eerste gezicht lijken de pandemie en het milieu slechts in de verte verwante neven; maar ze zijn veel hechter en meer met elkaar verweven dan we denken ”. (102)
Een van de verbanden is dat zowel de klimaatcrises als de viruscrises door het WEF en hun soort zijn gebruikt om hun agenda van mondiaal bestuur te stimuleren. Zoals Schwab en zijn co-auteur het verwoordden: “ze zijn mondiaal van aard en kunnen daarom alleen op een goed gecoördineerde manier worden aangepakt”. (103)
Een ander verband is de manier waarop de “post-pandemische economie” en “de groene economie” (104) enorme winsten opleveren voor grotendeels dezelfde sectoren van de grote bedrijven.
Covid-19 is klaarblijkelijk geweldig nieuws voor die kapitalisten die willen profiteren van de vernietiging van het milieu, met Schwab en Malleret die rapporteren: “De overtuiging dat ESG-strategieën (Economic Sustainable Goals) hebben geprofiteerd van de pandemie en er waarschijnlijk nog meer van zullen profiteren, wordt bevestigd door verschillende onderzoeken en rapporten. Uit de eerste gegevens blijkt dat de duurzaamheidssector het in het eerste kwartaal van 2020 beter deed dan conventionele fondsen”. (105)
De kapitalistische haaien van de zogenaamde ‘duurzaamheidssector’ wrijven hun handen in elkaar van vreugde bij het vooruitzicht van al het geld dat ze kunnen verdienen met de door Covid gestimuleerde grote fascistische reset, waarbij de staat wordt geïnstrumentaliseerd om hun hypocriete woekerwinsten te financieren. .
Opmerking Schwab en Malleret: “De sleutel tot het verdringen van privékapitaal in nieuwe bronnen van natuur-positieve economische waarde zal zijn om belangrijke beleidshefbomen en prikkels voor overheidsfinanciën te verschuiven als onderdeel van een bredere economische reset”. (106)
“Een beleidsnota opgesteld door Systemiq in samenwerking met het World Economic Forum schat dat het bouwen van een natuur-positieve economie tegen 2030 meer dan $ 10 biljoen per jaar zou kunnen vertegenwoordigen … Het herstellen van het milieu moet niet worden gezien als een kostenpost, maar eerder als een investering die economische activiteit en werkgelegenheid zal genereren ”. (107)
Gezien de verwevenheid van klimaat- en Covid-crises zoals uiteengezet door Schwab, zouden we kunnen speculeren dat het oorspronkelijke plan was om de New Normal-reset door te voeren als gevolg van de klimaatcrisis.
Maar het is duidelijk dat al die publiciteit voor Greta Thunberg en de door grote bedrijven gesteunde Extinction Rebellion niet genoeg publieke paniek veroorzaakte om dergelijke maatregelen te rechtvaardigen.
Covid-19 dient de doelen van Schwab perfect, omdat de onmiddellijke urgentie die het biedt, het hele proces kan versnellen en doorlopen zonder grondig onderzoek.
“Dit cruciale verschil tussen de respectievelijke tijdshorizon van een pandemie en die van klimaatverandering en natuurverlies betekent dat een pandemierisico onmiddellijke actie vereist, gevolgd door een snel resultaat, terwijl klimaatverandering en natuurverlies ook onmiddellijke actie vereisen, maar het resultaat (of ‘toekomstige beloning’, in het jargon van economen) volgt slechts met een zekere vertraging ”. (108)
Voor Schwab en zijn vrienden is Covid-19 de grote versneller van alles wat ze ons al jaren willen opdringen.
Zoals hij en Malleret zeggen: “De pandemie verergert en versnelt duidelijk geopolitieke trends die al zichtbaar waren voordat de crisis uitbrak”. (109)
“De pandemie zal een keerpunt betekenen door deze overgang te versnellen. Het heeft de kwestie uitgekristalliseerd en een terugkeer naar de pre-pandemische status quo onmogelijk gemaakt ”. (110)
Ze kunnen hun vreugde over de richting die de samenleving nu inslaat nauwelijks verbergen: “De pandemie zal innovatie nog meer versnellen, als katalysator voor technologische veranderingen die al aan de gang zijn (vergelijkbaar met het verergerende effect dat het heeft gehad op andere onderliggende mondiale en binnenlandse problemen) en elk digitaal bedrijf of de digitale dimensie van elk bedrijf ‘turbochargen’ ”. (111)
“Met de pandemie heeft de‘ digitale transformatie ’waar zoveel analisten al jaren naar verwijzen, zonder precies te weten wat het betekende, zijn katalysator gevonden. Een belangrijk effect van opsluiting is de uitbreiding en vooruitgang van de digitale wereld (5G) op een beslissende en vaak permanente manier.
“In april 2020 zagen verschillende technologieleiders hoe snel en radicaal de behoeften die door de gezondheidscrisis waren gecreëerd, de acceptatie van een breed scala aan technologieën hadden versneld. In een tijdsbestek van slechts een maand bleek dat veel bedrijven in termen van technologie-opname een versnelling van meerdere jaren maakten ”. (112)
Het lot lacht Klaus Schwab duidelijk toe, aangezien deze Covid-19-crisis er gelukkig in is geslaagd vrijwel elk aspect van de agenda die hij de afgelopen decennia heeft gepromoot, te bevorderen.
Zo melden hij en Malleret met voldoening dat “de pandemie de invoering van automatisering op de werkplek en de introductie van meer robots in ons persoonlijke en professionele leven zal versnellen”. (113)
Lockdowns over de hele wereld hebben uiteraard een grote financiële impuls gegeven aan die bedrijven die online winkelen aanbieden.
De auteurs vertellen: “Consumenten hebben producten nodig en als ze niet kunnen winkelen, zullen ze onvermijdelijk hun toevlucht nemen tot online aankopen. Naarmate de gewoonte begint, zullen mensen die nog nooit online hebben gewinkeld, zich hiermee op hun gemak voelen, terwijl mensen die eerder parttime online shoppers waren, er waarschijnlijk meer op zullen vertrouwen. Dit werd duidelijk tijdens de lockdowns. In de VS namen Amazon en Walmart samen 250.000 werknemers in dienst om de stijgende vraag bij te houden en bouwden ze een enorme infrastructuur om online te leveren. Deze versnellende groei van e-commerce betekent dat de reuzen van de online detailhandel waarschijnlijk nog sterker uit de crisis zullen komen dan in het pre-pandemietijdperk ”. (114)
Ze voegen eraan toe: “Naarmate meer en diverse dingen en diensten naar ons worden gebracht via onze mobiele telefoons en computers, zullen bedrijven in uiteenlopende sectoren als e-commerce, contactloze operaties, digitale inhoud, robots en drone-leveringen (om er maar een paar te noemen) gedijen. . Het is geen toeval dat bedrijven als Alibaba, Amazon, Netflix of Zoom als ‘winnaars’ uit de lockdowns kwamen ”. (115)
Bij wijze van uitvloeisel zouden we kunnen suggereren dat het ‘niet per ongeluk’ is dat regeringen die zijn gevangengenomen en gecontroleerd door grote bedrijven, dankzij onder meer het WEF, een ‘nieuwe realiteit’ COV hebben opgelegd waaronder grote bedrijven de “Winnaars” …
Het door Covid geïnspireerde goede nieuws houdt nooit op voor alle bedrijfssectoren die zullen profiteren van de vierde industriële repressie.
“De pandemie kan een zegen blijken te zijn voor online onderwijs”, rapporteren Schwab en Malleret. “In Azië was de verschuiving naar online onderwijs bijzonder opmerkelijk, met een sterke toename van de digitale inschrijving van studenten, een veel hogere waardering voor online onderwijsbedrijven en meer kapitaal beschikbaar voor ‘ed-tech’ start-ups… In de zomer van 2020 lijkt de richting van de trend duidelijk: de onderwijswereld zal, net als voor zoveel andere industrieën, deels virtueel worden”. (116)
Ook online sporten hebben een vlucht genomen: “Een tijdje kan sociale afstand nemen de beoefening van bepaalde sporten beperken, wat op zijn beurt de steeds krachtigere uitbreiding van e-sports ten goede zal komen. Tech en digitaal zijn nooit ver weg! ”. (117)
Er is soortgelijk nieuws uit de banksector: “De interacties met internetbankieren zijn tijdens de crisis gestegen tot 90 procent, van 10 procent, zonder dat de kwaliteit is teruggelopen en de naleving is toegenomen”. (118)
De door Covid geïnspireerde overstap naar online activiteiten komt Big Tech duidelijk ten goede, die enorme winsten uit de crisis halen, zoals de auteurs beschrijven: “De gecombineerde marktwaarde van de toonaangevende technologiebedrijven bereikte record na record tijdens de lockdowns, en steeg zelfs weer boven niveaus voordat de uitbraak begon… het is onwaarschijnlijk dat dit fenomeen snel zal afnemen, integendeel ”. (119)
Maar het is ook goed nieuws voor alle betrokken bedrijven, die geen mensen meer hoeven te betalen om voor hen te werken. Automatisering is altijd geweest om kosten te besparen en zo de winst voor de kapitalistische elite te vergroten.
De cultuur van het fascistische New Normal zal ook lucratieve spin-offvoordelen opleveren voor bepaalde bedrijfssectoren, zoals de verpakkingsindustrie, leggen Schwab en Malleret uit.
“De pandemie zal onze aandacht voor hygiëne zeker vergroten. Een nieuwe obsessie voor reinheid zal vooral het creëren van nieuwe verpakkingsvormen met zich meebrengen. We zullen worden aangemoedigd om de producten die we kopen niet aan te raken. Simpele genoegens zoals het ruiken van een meloen of het uitknijpen van een vrucht worden afgekeurd en kunnen zelfs tot het verleden behoren ”. (120)
De auteurs beschrijven ook wat heel erg klinkt als een technocratische winstgerelateerde agenda achter de “sociale distantiëring” die zo’n sleutelelement was van de Covid “reset”.
Ze schrijven: “In een of andere vorm zullen maatregelen voor sociale en fysieke afstanden waarschijnlijk blijven bestaan nadat de pandemie zelf is afgenomen, wat de beslissing van veel bedrijven uit verschillende industrieën rechtvaardigt om de automatisering te versnellen. Na een tijdje zullen de aanhoudende zorgen over technologische werkloosheid afnemen, aangezien samenlevingen de nadruk leggen op de noodzaak om de werkplek zo te herstructureren dat nauw menselijk contact tot een minimum wordt beperkt. Automatiseringstechnologieën zijn inderdaad bijzonder geschikt voor een wereld waarin mensen niet te dicht bij elkaar kunnen komen of bereid zijn hun interacties te verminderen. Onze aanhoudende en mogelijk blijvende angst om besmet te worden met een virus (COVID-19 of een ander) zal dus de niet aflatende opmars van automatisering versnellen, vooral in de gebieden die het meest vatbaar zijn voor automatisering ”. (121)
Zoals eerder vermeld, is Schwab lange tijd gefrustreerd door al die vermoeiende regels die kapitalisten ervan weerhouden zoveel geld te verdienen als ze zouden willen, door zich te concentreren op economisch irrelevante kwesties zoals de veiligheid en het welzijn van mensen.
Maar – hoera! – de Covid-crisis heeft het perfecte excuus geboden om grote delen van deze achterhaalde belemmeringen voor welvaart en groei weg te nemen.
Een gebied waarop bemoeizuchtige administratieve rompslomp wordt opgegeven, is gezondheid. Waarom zou een rechtgeaarde belanghebbende zich voorstellen dat een bepaalde verplichting tot zorgvuldigheid en toewijding de winstgevendheid van deze specifieke bedrijfssector zou mogen aantasten?
Schwab en Malleret zijn verheugd te constateren dat telegeneeskunde “aanzienlijk” zal profiteren van de Covid-noodsituatie: “De noodzaak om de pandemie aan te pakken met alle beschikbare middelen (plus, tijdens de uitbraak, de noodzaak om gezondheidswerkers te beschermen door hen op afstand te laten werken) enkele regelgevende en wetgevende belemmeringen in verband met de adoptie van telegeneeskunde weggenomen worden”. (122)
Het schrappen van voorschriften is een algemeen verschijnsel onder het wereldwijde New Normal-regime, zoals Schwab en Malleret vertellen:
“Tot op heden hebben regeringen het tempo van de acceptatie van nieuwe technologieën vaak vertraagd door lang na te denken over hoe het beste regelgevingskader eruit zou moeten zien, maar, zoals het voorbeeld van telegeneeskunde en het bezorgen van drones nu laat zien, is een dramatische versnelling, gedwongen door noodzaak, mogelijk. Tijdens de lockdowns gebeurde plotseling een quasi-wereldwijde versoepeling van regelgeving die voorheen de vooruitgang in domeinen waar de technologie al jaren beschikbaar was, in de weg stond, omdat er geen betere of andere keuze beschikbaar was. Wat tot voor kort ondenkbaar was, werd ineens mogelijk… Nieuwe regelgeving blijft van kracht ”. (123)
Ze voegen eraan toe: “De huidige noodzaak om, wat er ook gebeurt, de‘ contactloze economie ’aan te drijven en de daaropvolgende bereidheid van regelgevers om deze te versnellen, betekent dat er geen belemmeringen zijn”. (124)
“Geen beperkingen”. Vergis je niet: dit is de taal die door het kapitalisme wordt aangenomen wanneer het zijn pretentie van liberale democratie verlaat en overschakelt naar een volledig fascistische modus.
Uit het werk van Schwab en Malleret blijkt duidelijk dat een fascistische versmelting van staat en zaken, in het voordeel van laatstgenoemden, hun grote reset ondersteunt.
Sinds het allereerste begin van de Covid-crisis zijn fenomenale geldbedragen overgeschreven van de openbare portemonnee naar de uitpuilende zakken van de 1%, zoals ze erkennen: ‘In april 2020, net toen de pandemie de wereld begon te overspoelen, globe had stimuleringsprogramma’s aangekondigd voor een bedrag van enkele triljoenen dollars, alsof er bijna tegelijkertijd acht of negen Marshall-plannen van kracht waren ”. (125)
Ze vervolgen: “COVID-19 heeft veel van de spelregels tussen de publieke en private sector herschreven. … De welwillende (of anderszins) grotere inmenging van regeringen in het leven van bedrijven en de bedrijfsvoering zal afhankelijk zijn van het land en de industrie, en zal daarom veel verschillende gedaanten aannemen ”. (126)
“Maatregelen die vóór de pandemie ondenkbaar leken, zouden wereldwijd de norm kunnen worden nu regeringen proberen te voorkomen dat de economische recessie verandert in een catastrofale depressie.
“In toenemende mate zullen er oproepen komen voor de overheid om op te treden als‘ betaler in laatste instantie ’om de golf van massale ontslagen en vernietiging van bedrijven als gevolg van de pandemie te voorkomen of te stoppen. Al deze veranderingen veranderen de regels van het ‘spel’ van het economisch en monetair beleid. ” (127)
Schwab en zijn collega-auteur juichen het vooruitzicht toe dat meer staatsmacht wordt gebruikt om winstbejag van grote bedrijven te ondersteunen.
Ze schrijven: “Een van de grote lessen van de afgelopen vijf eeuwen in Europa en Amerika is deze: acute crises dragen bij aan het versterken van de macht van de staat. Het is altijd het geval geweest en er is geen reden waarom het anders zou zijn met de COVID-19-pandemie ”. (128)
En ze voegen eraan toe: “Kijkend naar de toekomst, zullen regeringen hoogstwaarschijnlijk, maar met verschillende mate van intensiteit, besluiten dat het in het beste belang van de samenleving is om enkele spelregels te herschrijven en hun rol permanent te vergroten“. (129)
Het idee om de regels van het spel te herschrijven, doet wederom sterk denken aan fascistische taal, net als het idee om de rol van de staat bij het helpen van de particuliere sector permanent te vergroten.
Het is inderdaad de moeite waard om Schwabs standpunt over deze kwestie te vergelijken met dat van de Italiaanse fascistische dictator Benito Mussolini, die in 1931 op de economische crisis reageerde door een speciaal noodorgaan op te richten, L’Istituto mobiliare italiano, om bedrijven te helpen.
Hij verklaarde dat dit “een middel was om de Italiaanse economie energiek naar de corporatieve fase te drijven, dat wil zeggen een systeem dat privébezit en initiatief fundamenteel respecteert, maar ze nauw verbindt met de staat, die als enige ze kan beschermen, controleren en voeden” . (130)
Verdenkingen over de fascistische aard van Schwabs grote reset worden natuurlijk bevestigd door de maatregelen van de politiestaat die over de hele wereld zijn uitgerold om naleving van de ‘noodmaatregelen’ van Covid te waarborgen.
De pure brute kracht die nooit ver onder de oppervlakte van het kapitalistische systeem ligt, wordt steeds zichtbaarder wanneer het ’t fascistische stadium betreedt en dit komt duidelijk naar voren in het boek van Schwab en Malleret.
Het woord ‘kracht’ wordt keer op keer ingezet in de context van Covid-19. Soms is dit in een zakelijke context, zoals met de uitspraken dat “COVID-19 alle banken heeft gedwongen een digitale transformatie te versnellen die nu blijvend is” of dat “de micro-reset elk bedrijf in elke branche zal dwingen om nieuwe experimenten te doen. manieren van zakendoen, werken en opereren ”. (131)
Maar soms wordt het rechtstreeks op mensen toegepast, of ‘consumenten’, zoals Schwab en zijn soortgenoten liever aan ons denken.
“Tijdens de lockdowns werden veel consumenten die voorheen terughoudend waren om te sterk afhankelijk te zijn van digitale applicaties en diensten gedwongen hun gewoonten bijna van de ene op de andere dag te veranderen: online films kijken in plaats van naar de bioscoop te gaan, maaltijden laten bezorgen in plaats van uit eten te gaan, praten met vrienden op afstand in plaats van ze in levende lijve te ontmoeten, met collega’s op een scherm te praten in plaats van te kletsen aan de koffieautomaat, online te trainen in plaats van naar de sportschool te gaan, enzovoort …
“Veel van het technische gedrag dat we tijdens de opsluiting onszelf moesten aanleren, zal door vertrouwdheid natuurlijker worden. Aangezien sociale en fysieke afstand blijven bestaan, zal meer vertrouwen op digitale platforms om te communiceren, of te werken, advies te vragen of iets te bestellen, beetje bij beetje terrein winnen op voorheen ingewortelde gewoonten ”. (132)
In een fascistisch systeem krijgen individuen niet de keuze of ze al dan niet aan de eisen willen voldoen, zoals Schwab en Malleret vrij duidelijk maken over het zogenaamde contactopsporen: “Geen enkele vrijwillige app voor het opsporen van contacten zal werken als mensen niet bereid zijn om hun eigen persoonsgegevens te verstrekken aan de overheidsinstantie die het systeem controleert; als iemand weigert de app te downloaden (en dus informatie achterhoudt over een mogelijke infectie, bewegingen en contacten), wordt iedereen negatief beïnvloed ”. (133)
Dit, zo denken ze, is een ander groot voordeel van de Covid-crisis ten opzichte van de ecologische crisis die zou kunnen zijn gebruikt om hun nieuwe normaal op te leggen: “Terwijl voor een pandemie een meerderheid van de burgers geneigd zal zijn het eens te zijn met de noodzaak om dwangmaatregelen op te leggen, ze zullen zich verzetten tegen beperkend beleid in het geval van milieurisico’s waarvan het bewijs kan worden betwist ”. (134)
Deze “dwangmaatregelen”, waar we allemaal mee moeten instemmen, zullen natuurlijk onvoorstelbare niveaus van fascistische bewaking van ons leven met zich meebrengen, vooral in onze rol als loonslaven.
Schrijf Schwab en Malleret: “De zakelijke beweging zal in de richting van meer toezicht zijn; In voor- en tegenspoed zullen bedrijven kijken en soms registreren wat hun personeel doet. De trend kan veel verschillende vormen aannemen, van het meten van lichaamstemperatuur met thermische camera’s tot het monitoren via een app hoe medewerkers voldoen aan sociale afstand ”. (135)
Dwangmaatregelen van een of andere soort zullen waarschijnlijk ook worden gebruikt om mensen te dwingen de Covid-vaccins te nemen die momenteel worden opgesteld.
Schwab is diep verbonden met die wereld, omdat hij op ‘voornaam’ basis is met Bill Gates en door Big Pharma-steunpilaar Henry McKinnell, voorzitter en CEO van Pfizer Inc, werd geprezen als ‘een persoon die echt toegewijd is aan een echt nobel doel’ .
Het is dus niet verwonderlijk dat hij er samen met Malleret op staat dat “een volledige terugkeer naar ‘normaal’ niet kan worden overwogen voordat er een vaccin beschikbaar is“. (136)
Hij voegt eraan toe: “De volgende hindernis is de politieke uitdaging om genoeg mensen wereldwijd te vaccineren (we zijn collectief zo sterk als de zwakste schakel) met een voldoende hoog nalevingspercentage ondanks de opkomst van anti-vaxxers”. (137)
“Antivaxxers” voegen zich dus bij Schwabs lijst van bedreigingen voor zijn project, samen met antiglobaliserings- en antikapitalistische demonstranten, Gilets Jaunes (gele hesjes) en al degenen die betrokken zijn bij “klassenconflicten”, “maatschappelijk verzet” en “politieke weerslag”.
De meerderheid van de wereldbevolking is al uitgesloten van besluitvormingsprocessen door het gebrek aan democratie dat Schwab wil accentueren door zijn stakeholderistische bedrijfsoverheersing, zijn ‘agile governance’, zijn totalitaire ‘systeembeheer van het menselijk bestaan’.
Maar hoe denkt hij om te gaan met het “sombere scenario” van mensen die in opstand komen tegen zijn grote nieuwe normalistische reset en zijn transhumanistische Vierde Industriële Revolutie?
Welke mate van “geweld” en “dwangmaatregelen” zou hij bereid zijn te aanvaarden om het aanbreken van zijn technocratische nieuwe tijd te verzekeren?
De vraag is huiveringwekkend, maar we moeten ook rekening houden met het historische voorbeeld van het 20e-eeuwse regime waarin Schwab werd geboren.
Hitlers nieuwe nazi-normaal zou duizend jaar duren, maar stortte 988 jaar eerder dan doel ineen.
Alleen omdat Hitler met alle machtsvertrouwen zei dat zijn rijk een millennium zou duren, betekende dit niet dat het zo was.
Alleen omdat Klaus Schwab en Thierry Malleret en hun vrienden zeggen dat we nu de vierde industriële revolutie ingaan en dat onze wereld voor altijd zal veranderen, wil dat nog niet zeggen dat het zo is.
We hoeven hun New Normal niet te accepteren. We hoeven niet mee te gaan in hun angst zaaien. We hoeven hun vaccins niet in te nemen. We hoeven ze ons niet te laten implanteren met smartphones of ons DNA te bewerken. We hoeven niet, gemuilkorfd en onderdanig, rechtstreeks hun transhumanistische hel in te lopen.
We kunnen hun leugens aan de kaak stellen! Leg hun agenda bloot! Weiger hun verhaal! Verwerp hun giftige ideologie! Weersta hun fascisme!
Klaus Schwab is geen God, maar een mens. Slechts één oudere man. En het aantal met wie hij werkt, de mondiale kapitalistische elite, is gering. Hun doelen zijn niet de doelen van de overgrote meerderheid van de mensheid. Hun transhumanistische visie is weerzinwekkend voor bijna iedereen buiten hun kleine kring en ze hebben geen toestemming voor de technocratische dictatuur die ze ons proberen op te leggen.
Dat is tenslotte de reden waarom ze zoveel moeite hebben moeten doen om het ons op te dringen onder de valse vlag van het bestrijden van een virus. Ze begrepen dat we zonder de rechtvaardiging van een “noodgeval” nooit zouden instemmen met hun verwrongen plan.
Ze zijn bang voor onze potentiële macht omdat ze weten dat we ze zullen verslaan als we opstaan. We kunnen hun project laten crashen voordat het goed is begonnen.
Wij zijn de mensen, wij zijn de 99%, en samen kunnen we onze vrijheid terugnemen uit de dodelijke kaken van de fascistische machine!
Duits / Italiaans / Engels (source; WinterOak @winteroakpress)
Verderop een aantal video’s en faciliteiten voor verder onderzoek on-line…
LEES/KIJK OOK (Engels)
MUSTSEE! Great Reset summary video
Resist the Fourth Industrial Repression!
Fascism, newnormalism and the left
Liberalism: the two-faced tyranny of wealth
Organic radicalism: bringing down the fascist machine
REFERENTIES
1. Klaus Schwab with Nicholas Davis, Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution: A Guide to Building a Better World (Geneva: WEF, 2018), e-book.
2. Klaus Schwab, The Fourth Industrial Revolution (Geneva: WEF, 2016), e-book.
3. Schwab, The Fourth Industrial Revolution.
4-9. Schwab, Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution.
10-13. Schwab, The Fourth Industrial Revolution.
14. Schwab, Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution.
15-17. Schwab, The Fourth Industrial Revolution.
18. Schwab, Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution.
19-22. Schwab, The Fourth Industrial Revolution.
23-25. Schwab, Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution.
26. Schwab, The Fourth Industrial Revolution.
27-33. Schwab, Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution.
34. Schwab, The Fourth Industrial Revolution.
35-42. Schwab, Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution.
43. Schwab, The Fourth Industrial Revolution.
44-46. Schwab, Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution.
47-49. Schwab, The Fourth Industrial Revolution.
50. Kevin Warwick, I, Cyborg (London: Century, 2002), p. 4. See also Paul Cudenec, Nature, Essence and Anarchy (Sussex: Winter Oak, 2016).
51-52. Schwab, The Fourth Industrial Revolution.
53-55. Schwab, Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution.
56-58. Klaus Schwab, Thierry Malleret, Covid-19: The Great Reset (Geneva: WEF, 2020), e-book. Edition 1.0.
59-60. Schwab, The Fourth Industrial Revolution.
61-63. Schwab, Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution.
64-65. Schwab, Malleret, Covid-19: The Great Reset.
66. Schwab, The Fourth Industrial Revolution.
67-71. Schwab, Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution.
72-77. Schwab, Malleret, Covid-19: The Great Reset.
78-79. Schwab, The Fourth Industrial Revolution.
80-89. Schwab, Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution.
90-99. Schwab, Malleret, Covid-19: The Great Reset.
100-101. Schwab, The Fourth Industrial Revolution.
102-129. Schwab, Malleret, Covid-19: The Great Reset.
130. Benito Mussolini, cit. Pierre Milza and Serge Berstein, Le fascisme italien 1919-1945 (Paris: Editions de Seuil, 1980), p. 246.
131-137. Schwab, Malleret, Covid-19: The Great Reset.
– – – M E E R – – –
– Davos: couveuse van de ‘Great Reset’
|
|
|
|
|
|
|
|
👉Doe uw onderzoek, klik op onderstaande schema’s en ontdek UW “NIEUWE WERELD” zoals de 1% elites het in hun mondiale plan hebben ontworpen . . .
WERELD-REGERING 4e INDUSTR.REVOLUTIE  5G  |
DIGITAL COMMUNICATIE GREAT RESET  GEOPOLITIEK  |
COVID-19 ECONOMIE-WAARDE  INTERNET DER DINGEN  |
Er is Licht m’n kind
Afsluitend in dit licht een lecture “spot-on” explanation . . .
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| 🗣 Your gateway to worldwide news in multiple languages with over 1000 ALWAYS up-to-date links…
And some additional “good stuff” 🗞The world at your feet through this DAILY newswire👌 within ONE key stroke👉 |
– |
To Fund & Keep Zeepertje.com running . . .
Thank you SO MUCH for your support! |
Real free speech – No censorship – Only on – GAB.COM –
ZeepertjeNewsFeed 